به نظرم محبوبیت فیلمهای تین ایجری در سالهای اخیر تا حد زیادی مدیون سری فیلمهای « کیک آمریکایی » که اولین بار در سال 1999 به نمایش درآمد، 
می باشد. « کیک آمریکایی » با شوخی های زشت و ساختار شکنانه ایی که در آن سالها به نمایش گذاشت، راه گشای بسیاری از فیلمسازان جوان هالیوود شد که بهترین راه برای به شهرت رسیدنشان را ساخت فیلمهایی با محوریت مشکلات جنسی دوران نوجوانی می دانستند. « کیک آمریکایی » دو دنباله نسبتاً موفق دیگر هم داشت که نهایتاً به « ازدواج آمریکایی » ختم شد. اما همانطور که احتمالاً می دانید، چندین فیلم دیگر با استفاده از نام این فیلم وارد شبکه نمایش خانگی شد که همگی آنها آثاری به شدت بی ارزش بودند و معلوم هم نیست که تا چه زمانی عرضه آنها ادامه خواهد داشت! « تجدید دیدار آمریکایی » اما دنباله ای رسمی برای سه گانه اصلی این مجموعه می باشد که خوشبختانه موفق شده تمامی بازیگرانی که در آن دوران نوجوانانی کم تجربه بودند را بعد از سالها دور یکدیگر جمع کند و فیلمی در خور تحسین را روانه سینماها کند.
در سال 1999 دیدیدم که جیم، فینچ ، کوین، اوز و استیفلر با دردسرهای فراوان موفق شدند تا از دبیرستان فارغ التحصیل شوند. تمام این دوستان صمیمی بعد از اتمام تحصیل در مسیرهای متفاوتی از زندگی قرار گرفتند؛ جیم و میشل همانطور که در قسمت سوم تماشا کردید، با یکدیگر ازدواج کردند و حالا صاحب فرزندی هم شده اند، اوزی به سمت ورزش کشیده شد و اکنون به عنوان یک کارشناس ورزشی در لس آنجلس فعالیت می کند، کوین یک معمار خانه نشین هست که در منزلی شخصی اش می نشیند و سریالهای آمریکایی را نگاه می کند! فینچ یک جهانگرد شده که از هیچ فرصتی برای سفر نمی گذرد 
و بالاخره استیفلر که در یک اداره مشغول به کار است.
حالا بعد از گذشت سیزده سال از دوران فارغ التحصیلی ، دوستان صمیمی سابق تصمیم می گیرند تا دور یکدیگر جمع شوند تا بعد از مدتها تجدید دیداری با هم داشته باشند اما جیم در این قرار ملاقات، با دختری به نام کارا آشنا می شود که گویا سالها پیش یکدیگر را ملاقات کرده بودند. جیم از زندگی مشترکش با میشل راضی نیست، و کارا نیز عاشق جیم میشود و ماجرا های با مزه ای را بوجود می آورد.
روند داستانی « تجدید دیدار آمریکایی » به شدت پایبند به نسخه های قبلی است و تا جایی که امکانش وجود داشته سعی شده تا از این مسیر منحرف نشود. شاید این نکته باعث شود تا بسیاری از تماشاگرانی که آشنایی چندانی با این سری از فیلمها ندارند کمی سردرگم شوند اما بهرحال باید بگویم که برای لذت بردن از « تجدید دیدار آمریکایی » لازم هست تا تمامی قسمت های قبلی را مشاهده کرده باشید.
در این قسمت همانند قبل شخصیت جیم محور اصلی داستان است اما دیگر خبری از نا آگاهی های جنسی نیست! در « تجدید دیدار آمریکایی » موضوع اصلی فیلم برپایه روابط عاطفی بین شخصیت ها بنا شده و بیشتر کاراکترهای فیلم اینبار با مشکلات ارتباط عاطفی دست و پنجه نرم می کنند. به عنوان مثال جیم و میشل علی رغم اینکه ظاهراً زوج خوشبختی به نظر می رسند اما آن علاقه اولیه را به یکدیگر ندارند و شاید تنها دلیلی که تا به امروز باعث شده این دو در کنار یکدیگر بمانند ، فرزند کوچکشان بوده است. کوین از اینکه مدام خانه نشین است و با همسرش سریال « خانه دارهای واقعی » را می بیند به شدت ناراحت است و به دنبال فرصتی برای بیرون آمدن از این شرایط است؛ کوین همچنان عاشق همسرش است ولی هنوز هم نتوانسه فکر ویکی را از سرش خارج کند! اوز هم با اینکه از شغلش راضی است
اما با دوست دختر مدل و جذابش مشکلاتی دارد و بالاخره استیفلر که تقریباً از همه چیز ناراضی است! او از رئیس و کار و هر چیز دیگری که باعث سلب آزادی اش شود متنفر است! این مشکلات و نحوه مواجه شخصیت های داستان با آن، تمام چیزی هست که شما باید در « تجدید دیدار آمریکایی » با آن روبرو شوید.
نکته ی جالب درباره « تجدید دیدار آمریکایی » این است که مانند سه قسمت گذشته، بهترین بخش فیلم مربوط به استیفلر و بی ادبی های مخصوص اوست! احتمالاً دو کارگردان این فیلم ( هارویتز و شلوسبرگ ) هم به خوبی از میزان محبوبیت این کاراکتر نه چندان با ادب آگاه بودند و به همین جهت مدت زمانی بیشتری از فیلم را برای او در نظر گرفته اند و شوخی های اصلی و زشت فیلم را هم با اجرای او به نمایش گذاشته اند! مادر استیفلر ( با بازی جنیفر کولیج ) هم که کماکان با پرستیژ معروف آمریکایی اش بر صندلی تکیه می زند و دلربایی می کند! او با آن فُرم مخصوص سیگار کشیدنش و نحوه ادا کردن کلمات، اگرچه حضور کمرنگی در فیلم دارد اما کماکان بعد از گذشت 13 سال از اولین حضورش در این نقش کماکان تماشاگر را به خنده وا می دارد!
اما همانطور که گفتم « تجدید دیدار آمریکایی » مشکل عدم وجود خط داستانی جدید را در خود دارد که حداقل شاید تماشاگران جدید را از تماشای فیلم نا امید کند. سازندگان در این قسمت بی آنکه بخواهند موقعیتی جدید با کاراکترهای جدید خلق کنند، همان شوخی های آشنای جنسی یک دهه گذشته را با روشی جدید تکرار کرده اند که شاید برای تماشاگران امروزی هالیوود که ذهنشان پر است از شوخی های جنسی رنگارنگ، کسل کننده و بی روح باشد. اما برای من و کسانی که سری « کیک آمریکایی » را دوست دارند، تمام شوخی های فیلم واقعاً خنده دار است!
شاید دلیلی که باعث شده 
تا شوخی های فیلم با موفقیت اجرا شوند ( حداقل برای من! ) بازیگران خوب « تجدید دیدار آمریکایی » بوده است. این گروه از بازیگران که در سال 1999 نوجوانانی گمنام بودند، حالا بعد از 13 سال اجرایی به مراتب بهتر و کامل تر داشته اند. جیم بیگز در سالهای اخیر در مجموعه های تلویزیونی خوش درخشیده و پخته تر از همیشه به نظر می رسد ، آلیسون هنینگان که احتمالاً بیشتر شما او را با نقش لیلی در سریال محبوب « ملاقات با مادر » به خاطر خواهید آورد، در اینجا بازی خوبی در نقش میشل داشته است؛ البته به او فرصت لازم برای حضور بیشتر در فیلم داده نشده. کریس کلین هم که این اواخر برای ترک اعتیادش اقدام کرده بود، در این فیلم سرحال به نظر می رسد. خوشبختانه اعتیاد کلین باعث نشده که فرم چهره و بدنش از وضعیت طبیعی خارج شود و این مایه خوشحالی است! اما بهترین بازیگر فیلم بدون شک شون ویلیام اسکات است.ویلیام اسکات در سالهای اخیر تلاش فراوانی کرده تا از کالبد شخصیت های دردسر ساز خارج شود اما در عمل شاهد هستیم که او کماکان بعد از حضور در یک نقش کمدی بر سر زبانها می افتد و کسی او را بابت حضور در نقشهای جدی تحویل نمی گیرد! ویلیام اسکات در « تجدید دیدار آمریکایی » فوق العاده است و اگر دلتان برای خنده ای شیطانی او تنگ شده پیشنهاد می کنم که این فیلم را از دست ندهید.
« تجدید دیدار آمریکایی » احتمالاً به دلائل مختلف مورد پسند قشر نوجوان امروزی قرار نگیرد اما برای نسلهای گذشته می تواند لحظات شادی را به ارمغان بیاورد. هارویتز و شلوسبرگ دو کارگردان این فیلم که مهمترین فیلم در کارنامه هنریشان سری « هارولد و کومار » بوده، از کسانی هستند که جنس شوخی های زشت را می شناسند و به خوبی هم آن را « تجدید دیدار آمریکایی » به کار برده است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
